دیابت نوع یک چگونه تشخیص داده میشود؟ آزمایش های تشخیصی دیابت نوع یک موارد مختلفی را شامل میشود. زمانی که شما علائم دیابت را داشته باشید و یا به صورت ارثی مستعد ابتلا به دیابت نوع یک باشید، لازم است آزمایشات لازم را در این حوزه انجام دهید. در ادامه این مقاله قصد داریم به آزمایشات تشخیصی در خصوص دیابت نوع یک اشاره کنیم، برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
آزمایش هموگلوبین گلیکوز (A1C)
این آزمایش خون نشان دهنده میانگین قند خون شما در طی دو تا سه ماه گذشته است. این میزان درصد قند خون متصل به پروتئین حمل اکسیژن را در گلبول های قرمز (هموگلوبین) اندازه گیری میکند. برای افراد بدون دیابت، سطح طبیعی هموگلوبین A1c به طور معمول زیر 5.7٪ است. سطح 5.7٪ تا 6.4٪ ممکن است نشان دهنده پیش دیابت باشد، در حالی که سطح 6.5٪ یا بالاتر معمولاً تشخیص دیابت است. برای افراد مبتلا به دیابت، سطح هدف هموگلوبین A1c بر اساس وضعیت سلامت فردی و اهداف درمانی تعیین میشود.
آزمایش قند خون ناشتا
این آزمایش سطح گلوکز خون را پس از یک شب ناشتا اندازه گیری میکند. سطح قند خون ناشتا 126 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشان دهنده دیابت است. رایج ترین آزمایش خون برای تشخیص دیابت، آزمایش گلوکز پلاسمای ناشتا (FPG) است که سطح قند خون را پس از یک دوره ناشتا اندازه گیری میکند. آزمایش دیگر تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) است که شامل ناشتا بودن یک شبه و سپس نوشیدن یک محلول قندی برای مشاهده چگونگی پردازش گلوکز توسط بدن است.
تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)
این آزمایش شامل ناشتا بودن یک شبه و سپس نوشیدن یک محلول شیرین است. سطح قند خون در فواصل منظم در چند ساعت آینده آزمایش میشود. سطح قند خون 200 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر پس از دو ساعت نشان دهنده دیابت است.
تست های آنتی بادی
تست های آنتی بادی نقش مهمی در تشخیص دیابت نوع 1 دارند. این آزمایشات وجود آنتی بادی ها را که آنتی بادی های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن هستند که به اشتباه هدف قرار می دهند و به بافت های خود بدن حمله می کنند، تشخیص میدهند. در مورد دیابت نوع 1، آنتی بادی های خاص سلول های بتا تولید کننده انسولین را در لوزالمعده هدف قرار میدهند. وجود این اتوآنتی بادی ها شاخص کلیدی دیابت نوع 1 است.
آزمایش کتون
تست کتون برای تشخیص دیابت نوع 1 ابزار مهمی در مدیریت و درمان این بیماری است. آزمایش کتون برای اندازه گیری سطح کتون در خون یا ادرار استفاده میشود. کتون ها زمانی تولید میشوند که بدن چربی ها را برای انرژی تجزیه میکند زیرا گلوکز کافی از خون دریافت نمیکند. در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، کمبود انسولین از ورود گلوکز به سلول ها جلوگیری میکند و منجر به افزایش تجزیه چربی و تولید کتون میشود. دلایل متعددی وجود دارد که چرا آزمایش کتون ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ضروری باشد. در مرحله اول، میتواند به نظارت و مدیریت سطح قند خون کمک کند. سطوح بالای کتون در خون میتواند نشان دهنده کمبود انسولین و سطح بالای قند خون باشد که میتواند نشانه کتواسیدوز دیابتی (DKA) باشد. DKA یک عارضه جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی دیابت است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
آزمایش ادرار
ادرار برای تشخیص دیابت نوع 1 به طور معمول شامل جمع آوری نمونه ادرار تازه است که سپس با استفاده از روش های مختلف برای تشخیص وجود گلوکز و کتون ها آزمایش میشود. یک روش متداول استفاده از نوارهای آزمایشی است که در حضور گلوکز یا کتون ها رنگ را تغییر میدهد. این نوارهای آزمایشی به نمونه ادرار فرو میروند و تغییر رنگ حاصل از آن با یک نمودار رنگ مقایسه میشود تا غلظت گلوکز یا کتون های موجود را تعیین کند. علاوه بر تشخیص گلوکز و کتون، ادرار میتواند اطلاعاتی در مورد سایر عوامل مانند پروتئین، pH و وجود خون یا عفونت ارائه دهد. این یافته های اضافی میتواند به پزشکان در ارزیابی عملکرد کلی کلیه و تشخیص عوارض بالقوه مرتبط با دیابت نوع 1 کمک کند.