دیابت و سفر آیا ارتباطی باهم دارند؟ افراد مبتلا به دیابت میتوانند به مسافرت بروند؟ سفر بخش مهمی از زندگی بسیاری از مردم است و فرد دیابتی نباید به دلیل دیابتش از این مسئله اجتناب کند. اگر دیابتی احساس کند برنامه سفرش تحت تاثیر دیابت است، ممکن است از هدف اصلی اش در سفر دور شود. سفر همیشه با تجربه های جدید و متفاوت و برهم زدن عادت های روزمره زندگی همراه است و چنانچه موقعیت های تازه بدون برنامه ریزی و آگاهی باشد، ممکن است موجب استرس و نگرانی مسافر شده و حتی گاهی او را به درد سر بیاندازد . لذا فرد دیابتی باید قبل از سفر برای دیابت خود برنامه ریزی نماید. به علاوه در صورت تمایل به رانندگی در سفر، دیابت و رانندگی از موضوعات بسیار مهمی است که حتما افراد مبتلا به دیابت باید به آن توجه کنند. رانندگی مهارت پیچیده ای است و تغییراتی که در شرایط فیزیکی و احساسی و فکری یک راننده ایجاد میشود میتواند بر سلامت رانندگی تاثیر بگذارد به همین علت بیماری افراد دیابتی میتواند بر نحوه رانندگی آنان تاثیر بگذارد. در این مقاله قصد داریم تمام موضوعات مربوط به سفر و دیابت، رانندگی و اقداماتی که باید انجام دهید را بیان کنیم پس با ما همراه باشید.
مراقبت های قبل از سفر
- همیشه قبل از سفر متخصص دیابت خود را ملاقات نمایید. با پزشک خود در مورد مقصد، رژیم غذایی و فعالیت هایی که قرار است انجام دهید، مشورت نمایید. قبل از سفر تا حد امکان از کنترل مناسب قند خون برخوردار شوید. با این که توصیه های عمومی در مورد تمام مبتلایان به دیابت مشترک است، ولی هر فردی متناسب با شرایط خود، نیاز به مراقبت های شخصی تری دارد.
- اگر قصد خروج از کشور را دارید، از پزشک خود بخواهید دو نامه جداگانه برای شما به زبان انگلیسی تهیه نماید . نامه اول برای ماموران امنیتی فرودگاه که نشان میدهد شما مبتلا به دیابت هستید و باید شیشه یا قلم انسولین، سرنگ یا سرسوزن های قلم و داروهای مورد نیاز خود را همراه داشته و به داخل هواپیما ببرید . ضرورت داشتن این گواهی برای سفرهای طولانی تر که باید انسولین بیشتری با خود حمل نمایید، بیشتر است زیرا حمل مایعات به داخل هواپیما با محدودیت و گاه ممنوعیت رو به روست ! همچنین در برخی کشورها امکان ورود داروی بدون مجوز همراه مسافر وجود ندارد. نامه ی دوم هم باید شامل اطلاعاتی در مورد نوع دیابت، نوع دارو یا انسولین مصرفی و مقدار مصرف و نیز حساسیت ها و واکنش های هر بیمار نسبت به داروها باشد تا در صورت نیاز بتواند آن را به پزشک در کشور مقصد ارائه کنید .
- تا حد امکان تنهایی سفر نکنید! در صورت اجبار ، باید بیشتر مراقب خودتان باشید و کاری نکنید که کنترل از عهده تان خارج شود. اگر با دیگران سفر میکنید؛ همراهان را از دیابت خود با خبر سازید تا در صورت بروز مشکل به شما کمک کنند.
- با پزشک تان در مورد ضرورت انجام واکسیناسیون مشورت نمایید. در برخی سفرهای زیارتی تزریق واکسن هایی مانند مننژیت، آنفلوآنزا و پنوموکوک ممکن است ضروری باشد.
- از محل های ارائه خدمات درمانی در نزدیکی محل اقامت خود در سفر آگاهی کسب کنید تا در صورت بروز مشکل خاص بتوانید به این مراکز مراجعه کنید.
- کارت، گردنبند یا دستبند دیابتی بودن خود را همیشه در سفر به همراه داشته باشید تا در شرایط اضطراری مانند هیپوگلیسمی، پرسنل پزشکی از ابتلای شما به دیابت باخبر شوند و فرآیند درمانی شما سریع تر آغاز گردد.
- سفر به مکان هایی که قبلا نرفته اید، ممکن است استرس زا باشد. فراموش نکنید کم ترین استرس موجب بالا رفتن میزان قند خونتان میشود. با جمع آوری اطلاعات در مورد شهر مقصد و پیدا کردن تصویری کلی از سفرتان، میتوانید تا حد زیادی استرس را از بین ببرید.
- نسبت به آب و هوای مقصد اطلاع کسب کنید تا بتوانید داروهای مصرفی و انسولین ها در مقصد (که باید در دمای خاصی نگهداری شوند)، از قبل چاره اندیشی کنید.
- اگر قرار است مدت طولانی در هواپیما، قطار و یا اتومبیل بنشینید، پوشیدن کفش و جوراب مناسب و راحت را فراموش نکنید .
- وسایل مورد نیاز دیابت خود در سفر را برای بسته بندی فراهم کنید . وسایلی که باید در هنگام سفر همراه خود داشته باشید عبارتند از:
- به همراه داشتن سرنگ های تزریق انسولین
- انسولین مورد نیاز و قرص های مصرفی
- در افرادی که مبتلا به گلوکومتر هستنتد به منظور نمونه گیری و نوار های آزمایش قند خون همراه داشتن لانست ضروری میباشد.
- به همراه داشتن نوارهای آزمایش قند و کتون ادرار
- برای درمان کاهش خون احتمالی بیسکویت، آبمیوه، قند حبه ای، نبات ضروری میباشد.
- چسب زخم و پنبه و گاز ضد عفونی شده
- آمپول گلوکاگون، بهتر است هنگام مسافرت یکی از افراد آموزش لازم را دیده باشد تا در مواقع لازم در اثر افت قند خون یا عدم توانایی مصرف خوراکی تزریق شود.
- به همراه داشتن داروهای مصرفی تجویز شده
بیماران دیابتی در چه شرایطی نمیتوانند رانندگی کنند؟
بیماران دیابتی در صورتی که هر یک از شرایط زیر را داشته باشند نمیتوانند رانندگی کنند:
- حملات شدید یا مکرر افت قند خون
- آسیب شدید عصبی ناشی از دیابت
- آسیب های چشمی ناشی از دیابت مانند کاهش دید
- نداشتن علامت های هشدار دهنده افت قند خون
- دچار بی حسی و ضعف در ناحیه دست و پا شدن
- تغییر نوع و یا دوز داروها توسط پزشک
- عدم توانایی در درمان سریع افت قندخون یا عدم مراجعه منظم به پزشک برای کنترل قندخون
نکات مراقبتی افراد مبتلا به دیابت در رانندگی
برای حفظ سلامت خودتان و افراد جامعه رعایت نکات زیر ضروری است:
زمانی که میخواهید گواهینامه دریافت کنید حتما بیماری خود را ذکر کنید. به علاوه در زمان بیمه کردن خودروی خود طرف قرارداد بیمه را نیز از این امر مطلع سازید.
قبل از شروع رانندگی قند خون خود را کنترل کنید. در این زمان قند خون باید بین 75 تا 90 میلی گرم در دسی لیتر باشد.
هر وقت احساس کردید که دچار قند خون پایین شده اید ماشین را به کنار هدایت کنید و تا زمانی که علائم قند خون برطرف نشده رانندگی نکنید.
با قند خون بالای 120 اقدام به رانندگی کنید زیرا قند خون زیر 70 ممکن است شما قادر به کنترل رانندگی نبوده و اتفاق بدی برایتان رخ دهد.
ابزار اندازه گیری قند خون را همراه خود داشته باشید. شما باید در طول مسیر میزان قند خون خود را چک کنید.
در صورت مصرف انسولین قبل از شروع رانندگی غذا یا میان وعده ی خود را مصرف نمایید و در صورت امکان (در دسترس داشتن گلوکومتر) قند خونتان را بررسی کنید.
در مسافرت های طولانی هر دو ساعت توقف نموده و میان وعده خود را مصرف نمایید.
همیشه در اتومبیل خود مواد غذایی مانند قند، نبات یا سایر مواد شیرین را داشته باشید.
هرگز وعده های غذایی خود را به تاخیر نیندازید و یا حذف نکنید. کارت شناسایی دیابت خود را برای استفاده در موارد ضروری همراه داشته باشید